Μία από τα ίδια;
Φταίει η κακή διαιτησία, φταίει ο βοριάς, φταίει η κακία η ώρα. Πάντα κάτι φταίει, ποτέ η ομάδα. Κανείς δεν αρνείται ότι η διαιτησία χτες μόνο διαιτησία δεν ήταν και πιθανότατα ο «σεσημασμένος» πλέον κύριος Σκουλάς να πρέπει να κρεμάσει οριστικά την σφυρίχτρα του κατά προτίμηση κάπου ψιλά για να μην την πιάνει και κανένα παιδί και πέσει στην ίδια παγίδα και νομίζει ότι κάποιος είναι. Δεν λέμε ότι έπαιρνε εντολές από κάπου, αυτό που λέμε είναι ότι απλά δεν το «κατέχει» το επάγγελμα όπως αποδεικνύεται τελικά και για τόσους άλλους (πιθανότατα το μεγαλύτερο ποσοστό) εγχώριους. Ναι, η χώρα μας παράγει λαχανικά, παράγει αμνοερίφια, παράγει αμυντικούς στην μπάλα, μα από διαιτητές ας ψαχτούμε για αλλού. Ένα κατά φαντασία πέναλτι, δύο άκυρα εντελώς οφσάιντ εκ των οποίων το ένα έβγαζε μάτια, άπειρες διακοπές για να χαλάμε το ρυθμό και στις δύο ομάδες και δώσε και άλλες κίτρινες, μπορείς.. Αυτό όμως ήταν που έφταιγε τελικά χτες;
Εγώ είδα μια ομάδα χωρίς κίνητρο, χωρίς να αγχώνεται κανένας για την βαθμολογία (γιατί λες και άλλωστε θα άλλαζε κάτι), έτσι βρε αδερφέ για να βγάλουμε την αγγαρεία. Χωρίς, χωρίς, χωρίς … Υπήρξαν όμως και κάποια θετικά χτες. Χτες είδαμε την ομάδα παρόλη την κακή της εικόνα να βγάζει κάποιους αυτοματισμούς. Είδαμε την ομάδα να κυκλοφορεί την μπάλα προς τα πάνω κατά διαστήματα (κατά διαστήματα μόνο). Είδαμε έναν Μάνταλο να βρίσκει όπως φαίνεται σταδιακά ξανά τον παλιό καλό του εαυτό και έναν Κρίστιτσιτς να δείχνει ποιος θα μπορούσε να είναι για το μέλλον της ομάδας μας. Επίσης είδαμε έναν Μπογέ να αποδίδει πάλι όπως πρέπει, βγάζοντας σωστό για μια ακόμα φορά τον Μανόλο και την απόφαση του ότι πρέπει να παίζει σαν δεύτερος επιθετικός γιατί εκεί πρέπει να είναι το παιδί. Τώρα αν αξίζει τα λεφτά του αυτό είναι άλλη συζήτηση.
Τελικά χτες πήραμε έναν πόντο. Θα μπορούσε αλήθεια όντως να ήταν τρίποντο με μια κανονική διαιτησία, μα στη τελική όταν δεν έχεις κίνητρο τότε δεν σε ενδιαφέρει να χτυπηθείς για το κάτι παραπάνω και αυτό φάνηκε. Το μόνο που κρατάμε τελικά από το χτεσινό είναι ότι ο αντίπαλος δεν φοβίζει και η ρεβάνς για το κύπελο πρέπει να είναι απλή ή τουλάχιστον βατή υπόθεση μιας και είναι ο μοναδικός στόχος που πλέον έχει απομείνει στην κατά τα άλλα χειρότερη χρονιά από την επιστροφή μας.