Φεύγει ο Τάσος. Τι έχουμε να πούμε για αυτό το παιδί; Δικό μας παιδί, με όλη τη σημασία της λέξης. Με άψογη συμπεριφορά πάντα. Χωρίς να παρουσιάζει προβλήματα και πάντα παρών όποτε το χρειάζονταν ο εκάστοτε προπονητής και η ομάδα, σε ότι θέση και αν αναγκάζονταν να παίξει. Ήταν ο καλύτερος; Όχι. Μα ήταν τίμιος και πάντα έδινε αυτό που είχε να δώσει χωρίς την παραμικρή γκρίνια. Χωρίς το παραμικρό παράπονο. Όλοι θυμόμαστε τα σκηνικά της αγοράς του. Το παράπονο του όταν κάθονταν πάγκο στα αποδυτήρια πριν έρθει σε εμάς μόνο και μόνο γιατί αποφάσισε να έρθει στην «καταραμένη» ομάδα της καρδιάς του. Θυμόμαστε την «κλοπή» μας όπως παρουσιάζονταν από τα μέσα της εποχής, τα μέσα προσκείμενα στο λιμάνι φυσικά που ακολουθούσαν κατά πόδας και αυτά της τότε ομάδας του. Σε εμάς ο Τάσος δίχως κανένα παράπονο έπαιξε κυρίως δεξιά, λίγο αριστερά και λίγες μόνο φορές ως δεύτερος επιθετικός. Υπήρχαν φορές που εξυμνήθηκε όπως πολλοί και φορές που τα άκουσε χειρότερα από όλους. Πάντα όμως ήταν το ίδιο τίμιος και έβγαζε ότι μπορούσε. Αυτό είχε, αυτό έδινε το παιδί.  Ο προπονητής της τουρκικής Αλάνιασπορ αποκάλυψε ότι κυνηγούσε την περίπτωση του εδώ και δύο χρόνια από την προηγούμενη ομάδα του και απλά δεν μπορούσε. Τώρα τον πήρε και δεν τον πήρε ανέξοδα. Ο Τάσος θα μπορούσε να παραμείνει σαν βοηθητικός στην χρονιά Καρντόσο και να φύγει κάποια στιγμή ελεύθερος μα προτίμησε να φύγει τώρα αφήνοντας και ένα κέρδος στην ομάδα. Όπως είχε κάνει και στην προηγούμενη ομάδα. Φεύγει λοιπόν από την Ελλάδα και το μόνο που έχουμε να πούμε είναι καλή πορεία και καλή εξέλιξη Τάσο. Ήσουν πάντα τίμιος και εργατικός και φεύγεις πρωταθλητής.