Τέλη Μαΐου ο Μιγκέλ Καρντόσο παρουσιάστηκε επίσημα από την ΠΑΕ και μας παρουσίασε την δική του φιλοσοφία για δημιουργικό ποδόσφαιρο και πολλά άλλα που η αλήθεια είναι ότι φαντάζουν δύσκολα αλλά και παράξενα τόσο για την ΑΕΚ όσο και γενικότερα για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μέχρι και για την λέξη «Ένωση» είχε άποψη δείχνοντας πόσο καλά διαβασμένος ήταν πριν έρθει.
Περάσανε πλέον οι πρώτοι μήνες. Παίκτες ήρθαν, αρκετοί μάλιστα δείχνοντας και από την πλευρά της διοίκησης την υποστήριξη προς το πρόσωπο του νέου τεχνικού της και φτάσαμε στο πρώτο αγώνα της χρονιάς και αυτός επί ρουμανικού εδάφους. Κεκλεισμένων όπως και στον επαναληπτικό του 15ντάυγουστου. Αρχίσαμε λοιπόν να βλέπουμε τίποτα? Τίποτα διαφορετικό από τα έως τώρα φιλικά όπως και από τους παίκτες ως μονάδες?
Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Στη μέση καθώς το ποδόσφαιρο που προσπαθεί να μάθει από την αρχή ο Καρντόσο στην ομάδα είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που έως τώρα είχαν συνηθίσει. Και καθώς αυτό ήταν γνωστό από την αρχή, φτάνουμε σε αυτό που λέμε όπου βρίσκεται η ομάδα τώρα. Η ομάδα δείχνει να μαθαίνει και σημαντικότερα δείχνει σαν σύνολο πραγματικό ότι θέλει να μαθαίνει και να ακολουθεί το πλάνο του προπονητή χωρίς να αντιδρά αρνητικά. Δεν το πετυχαίνει πάντα και αυτό είναι αλήθεια μα είναι νωρίς ακόμα. Για μένα δεν έχει φτάσει όχι στο 50% μα βρίσκεται κάπου στο 30% πραγματικής ετοιμότητας. Και είχε το πρώτο επίσημο παιχνίδι ενώ βρίσκεται σε αυτό το ποσοστό.
Πως τα πήγε λοιπόν. Βασικά όχι καλά αν σκεφτείς την δυναμικότητα του αντιπάλου. Το 0-2 είναι πλασματικό που κρύβει μεν πολλά προβλήματα όμως φανέρωσε δε και πολλά θετικά για την έως τώρα προετοιμασία. Ξεκινάμε με το ότι ενώ υπήρχε η εμφανής διαφορά της δυναμικότητας ανάμεσα στις δύο ομάδες υπέρ της ΑΕΚ, υπήρχε και η εμφανής διαφορά της ετοιμότητας καθώς η Κραϊόβα είχε ήδη αρκετά παιχνίδια στα πόδια των παικτών της. Επίσης οι συνθήκες που διεξήχθη το παιχνίδι ευνοούσε εμφανώς τους Ρουμάνους που πάντα βάζουν τα ευρωπαϊκά παιχνίδια τη συγκεκριμένη ώρα για να πνίξουν τους αντιπάλους με την «αυξημένη θερμοκρασία και υγρασία» όπου οι ίδιοι είναι συνηθισμένοι. Και αυτό φάνηκε από την αρχή του παιχνιδιού όπου οι παίχτες εμφανώς υπολειτουργούσαν. Όμως ο Καρντόσο το διαχειρίστηκε σωστά. Χρησιμοποίησε τον γρήγορο Κλωναρίδη στην αρχή για να ταράξει όσο μπορούσε την άμυνα του αντιπάλου και έριξε τον Μάρκο (νωρίτερα από όσο πιθανότατα υπολόγιζε λόγω του τραυματισμού του Κλώνα ) μα στο σωστό σημείο. Και εκεί η ομάδα άρχιζε να αλλάζει με τον τρόπο που μόνο ο Μάρκο ξέρει να τραβά από τους συμπαίκτες του. Επίσης ο Παουλίνιο έδειξε γιατί τον εμπιστεύεται και τον ήθελε εξαρχής ο Καρντόσο, ο Σβάρνας ότι έχει πολύ και καλό μέλλον μπροστά του και ο Πετράν (παρότι όχι καλός) ότι αρχίζει να διώχνει πλέον τις φοβίες από τους συνεχόμενους τραυματισμούς του και ότι αποκτά σταδιακά τον παλιό καλό του εαυτό. Επίσης όμως είδαμε έναν άνευρο Βέρντε και έναν για ακόμα μια φορά κακό Ζεράλδες. Κακό σημάδι αυτό. Μπα,.. και οι δύο δεν είναι ακόμα έτοιμοι όπως και ο Ολιβέιρα που στα λίγα λεπτά που τον έβαλε ο Μιγκέλ προς το τέλος απλά βοήθησε στην αλλαγή του «αέρα» της ομάδας καθώς πλέον είχε απελευθερωθεί από το άγχος της μισής έστω πρόκρισης.
Συμπέρασμα, θέλει δουλειά ακόμα. Θέλει δουλειά πολλή. Μα υπάρχει προοπτική. Σίγουρα δεν είμαστε η ομάδα που χτυπάει ακόμα τους δύο άμεσους ανταγωνιστές του πρωταθλήματος μα υπάρχουν τα φόντα για να γίνουμε ή τουλάχιστον να είμαστε ένα σκαλί ψιλότερα έτσι ώστε του χρόνου με λίγες επιπλέον αλλαγές να μπούμε όπως μας αρμόζει στο ναό μας. Μα αυτό θα αρχίσει να φαίνεται από τον Νοέμβριο και μετά. Ο Ολυμπιακός άντεξε τα παιδικά προβλήματα με την αλλαγή προπονητή του, δεν τον έδιωξε με την παρέλαση, έκαναν υπομονή και τώρα έχουν πιθανότατα την καλύτερη ομάδα του φετινού πρωταθλήματος. Ας δώσουμε λοιπόν μια πίστωση χρόνου στον προπονητή μας καθώς αν δεν πιάσει Νοέμβριος δεν θα έχουμε ολοκληρωμένη ή τουλάχιστον σχεδόν ολοκληρωμένη εικόνα και σε αυτό και καθώς μπάλα είναι και μέχρι τότε ας συμβάλει και λίγο η τύχη για να μην τον «φάμε» όπως συνηθίζουμε σαν λαός τον άνθρωπο προτού μας παρουσιάσει τα πραγματικά αποτελέσματα της εργασίας του. Εξάλλου εκείνος είχε δηλώσει ότι θέλει μια ΑΕΚ όπου όλοι θα είμαστε περήφανοι.
