Λοιπόν, ξεκινώντας από τα βασικά και αυτονόητα. Η ομάδα φέτος φτιάχνεται. Το επαναλαμβάνουμε: ΦΤΙΑΧΝΕΤΑΙ. Όποιος θεωρεί ότι πάμε για πρωτάθλημα μετά τις αποκρουστικές χρονιές που ακολούθησαν το 18 είναι βαθιά νυχτωμένος. Οπότε αναφέροντας αυτό συνεχίσουμε παρακάτω…
Αυτό το καλοκαίρι έγιναν κινήσεις. Καλές κινήσεις. Πολλές κινήσεις που μας εξέπληξαν όλους ευχάριστα. Είναι δεδομένο ότι άλλες θα βγουν και άλλες όχι. Κάποιες δυνατές και πραγματικά αξιοπρόσεκτες για τα ελληνικά δεδομένα και κάποιες μέτριες. Μετά το χτεσινό ντέρμπι μπορούμε να πούμε ποιες είναι ποιες και να τις ξεχωρίσουμε πλέον καθώς η μάδα έχει αρχίσει να αποκτά συνοχή. Μη ξεχνάμε ότι εκτός των παικτών αλλάχτηκε στη πορεία και ο προπονητής με κάποιον που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε στοίχημα. Έχοντας πλέον όλα αυτά στο νου και καταγεγραμμένα και έχοντας αντίπαλο τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό, μπορούμε να φτάσουμε σε κάποια πρώτα συμπεράσματα.
Το πρώτο ήταν ότι απολαύσαμε ματς μετά από,… χρόνια? Είδαμε πλέον μία ΑΕΚ συγκροτημένη ως ένα βαθμό και με τα προβλήματα που έχουμε παρατηρήσει και επί της σύντομης εποχής του Μίλο. Μία ΑΕΚ που πετάει μεσοεπιθετικά μα στο ανασταλτικό κομμάτι δεν… και κυρίως ως ένα βαθμό λόγο κέντρου. Ότι έχουμε εντοπίσει δηλαδή εδώ και καιρό και περιμένουμε τον Ιανουάριο μπας και γίνει καμία κίνηση επιπλέον και εκεί. Υπό νορμάλ συνθήκες δε θα το απαιτούσαμε μετά τις κινήσεις του καλοκαιριού μα βλέποντας την πορεία της ομάδας και το πως προχωράει,.. ε, ναι, το απαιτούμε πλέον. Το δεύτερο που απολαύσαμε ήταν η ποιότητα των δύο καλύτερων επιθετικών του πρωταθλήματος ίσως. Του Αραούχο και του Ελ Αραμπί.
Και αυτή είναι η χαρά του ποδοσφαίρου.
Για τον Ελ Αραμπί δεν αναφέρομαι πως προήλθαν, αν έγιναν βλακείες από πλευράς μας κλπ κλπ, μα τα γκολ σαν γκολ. Όταν ο άλλος ξέρει από μπάλα φαίνεται στο χορτάρι. Για τον Αραούχο τι να πεις? Το παλικάρι έχει πλέον ξεμπουκώσει και έχουμε να δούμε πράματα και θάματα από αυτόν στη πορεία. Απλά και μετρημένα.
Πάμε στα του αγώνα. Μοιρασμένος. 11 τελικές η ΑΕΚ, 10 ο ΟΣΦΠ. Οι τελικές μεταφράστηκαν σε 2 γκολ για την ΑΕΚ και 3 για τον ΟΣΦΠ. Το παιχνίδι γρήγορο και δυνατό. Ο ομάδα μας πλέον αρχίζει να δείχνει χαρακτήρα και ποιότητα. Ήταν το πρώτο ντέρμπι πραγματικό στην έδρα μας και με τον κόσμο να σπρώχνει όσο μπορεί στο νταχάου του ΟΑΚΑ. Ίσως στην Αγιά Σοφιά τα πράγματα να ήταν αλλιώς? Δεν μας απασχολεί αυτό όμως τόσο. Η διαιτησία ούτε κρύο μα ούτε και ζέστη. Το πέναλτι θα μπορούσε να δοθεί μα και όχι. Αν κάτι τέτοιο όμως είχε γίνει στο Καραϊσκάκης για τους άλλους ή ακόμα και χτες στο ΟΑΚΑ πάλι για εκείνους, σήμερα θα είχαν κλείσει οι δρόμοι με τρακτέρ και θα ζητούσαν τη πτώση της ΕΠΟ. Για την ΑΕΚ όμως είναι απλά η επόμενη μέρα. Αυτό το υπεράνω μας έχει φάει. Το χειρότερο όμως είναι η μη ενημέρωση του βαρίστα στον ρεφερί για τη φάση. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ίσως ατόπημα.
Ένα στοπ εδώ. Ίσως πρέπει ο οργανισμός ΑΕΚ και όσοι έχουν διαπιστευτήρια και είναι μέσα να πρέπει να γίνουν και λίγο «Κατίνες» όπως γίνονται όλοι οι υπόλοιποι,.. συνεχώς,… μπας και κερδίσουμε στη πορεία και εμείς κάνα αμφισβητούμενο. Ειδικά στη περίπτωση του χτεσινού με τον Βράνιες, αν είχε δοθεί και από 1-1 γίνονταν 2-1 και όχι 1-2 όπως έγινε στο καπάκι, τώρα ίσως και να μιλούσαμε αλλιώς.
Στα της ομάδας γενικά τώρα. Ο Γιαννίκης δεν είχε διαβάσει καλά τον αντίπαλο. Η ομάδα την πάτησε από ότι την πατάνε όλοι. Βέβαια είχε συγκεκριμένο υλικό και όταν μεσοαμυντικά χωλαίνεις από έλλειψη ποιότητας τι μπορείς να κάνεις. Όταν πλέον έχει κλατάρει ο Σιμόες και το καλύτερο που έχεις στον πάγκο σου είναι ο Λε Ταλέκ… ε,.. λογικό… και εδώ είναι που πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες κινήσεις τον Ιανουάριο. Καθώς και έναν αμυντικό από το πάνω ράφι που λέμε και που να είναι δάσκαλος για τους άλλους όπως ήταν ο Τσιγκρίνσκη στις καλές του μέρες. Τρύπια άμυνα γενικά και νάτα τα τρία. Ειδικά αυτός ο Μισελέν βρε παιδιά,.. λυπάμαι που το λέω αλλά το παιδί δεν.. εκεί χίλες φορές καλύτερα να είχαμε τον Μπακάκη στο συγκεκριμένο ματς. Σοβαρό ατόπημα του κόουτς αυτό. Ο Μοχαμάντι επίσης μέτριος και μας στοίχησε χτες με γκολ δώρο προς τον αντίπαλο. Από τη μέση και μπρος τα πράγματα ήταν αλλιώς. Ο Μάνταλος από τη στιγμή που έχει παραδώσει τη σφραγίδα του ηγέτη έχει ελευθερωθεί και ειδικά μαζί με τον Τσούμπερ παίζουν άλλη συνδυαστική μπάλα. Ο Τσούμπερ χτες δεν ήταν στα καλύτερα του και ίσως έχει αρχίζει να κουράζεται καθώς εκείνος μας ήρθε το καλοκαίρι από συνεχόμενα παιχνίδια? Μπορεί. Επίσης θέλουμε να δούμε λίγο παραπάνω Γέβτιτς. Το παιδί δείχνει να το έχει και χτες στο λίγο που μπήκε έκανε δουλειά. Γκαρσία στο ύψος του και Άμραμπατ μια άλλη ποιότητα που για μένα ίσως είναι και η καλύτερη φετινή μας μεταγραφή παρόλη την ηλικία του. Ο κορυφαίος όλων όμως ήταν ο Τσίνο μας. Ειδικά το δεύτερο γκολ,.. για κάτι τέτοια βρε παιδιά βλέπεις μπάλα.
Αυτή είναι η χαρά μας.
Συνολικά χτες λοιπόν είχαμε ένα μοιρασμένο παιχνίδι. Ίσως μια ισοπαλία να ήταν το ποιο σωστό σκορ. Ο κόσμος χειροκρότησε την ομάδα και ο κόσμος αυτό θέλει. Να βλέπει την ομάδα να παίζει,… επίθεση καθώς ΑΕΚ είμαστε. Να βλέπει την ομάδα να προσπαθεί όσο μπορεί και ας μη τα καταφέρνει. Τα προβλήματα θα διορθωθούν και ο κόουτς μέχρι στιγμής δείχνει αρκετά ικανός παρά τα όποια λάθη του. Αυτή την άμυνα να στρώσουμε και όλα θα πάνε καλά. Μη ξεχνάμε ότι μετά από 3 χρόνια ανομβρίας αρχίσαμε πάλι να βλέπουμε μπάλα. Επίσης παρόλο που φέτος είπαμε ότι φτιάχνουμε την ομάδα για την Αγιά Σοφιά, βλέπουμε ότι είμαστε ικανοί να κυνηγάμε και στόχους! Ήταν ένα αμφίρροπο ματς που τελικά κρίθηκε στο ποιος έκανε τα παραπάνω λάθη. Δεν εκπλήσσει λοιπόν που ο Ολυμπιακός σαν ποιο «δεμένη» ομάδα πήρε το ματς. Εμείς στο κάτω – κάτω της γραφής τώρα ακόμα φτιαχνόμαστε. Κλασσικά ο στόχος της Ευρώπης και του κυπέλου είναι όχι απλά βατοί μα μη ξεχνώντας και τα πλέι όφ, οι επιπλέον βαθμοί διαφοράς από σήμερα, μοιάζουν ίσως μα δεν είναι και τόσο απαγορευτικοί και για το πρωτάθλημα. Αρκεί να συνεχίσουμε να βελτιώνουμε την εικόνα μας. Ειδικά βλέποντας την εικόνα και του ΠΑΟΚ αλλά και του Άρη. Για τον ΠΑΟ θα τα πούμε μετά το μεταξύ μας.
Μια τελευταία παρατήρηση. Στο τέλος έβλεπα τον αντίπαλο να κάνει καθυστερήσεις. Όχι εξόφθαλμες αλλά καθυστερήσεις. Αυτό δε τους τιμά αλλά έδειχνε και ένα φόβο για ένα κατά τα άλλα γενικά ισορροπημένο παιχνίδι. Αυτό,… είναι καλό για εμάς και τη δική μας εικόνα και πόσο τελικά όντως μας υπολόγιζαν. Βάλτε τα κάτω. Μετρημένα κουκιά.
Χτες παίχτηκε λοιπόν μπαλίτσα. 50% - 50% μπαλίτσα και για αυτό ίσως τελικά πονάει παραπάνω. Για τώρα κρατάμε τη δήλωση του κόουτς: «Στεναχωριέμαι για τον κόσμο» και κοιτάμε τη συνέχεια.
