Εμπιστοσύνη στον Γιαννίκη,… γιατί πρέπει.

Εμπιστοσύνη στον Γιαννίκη,… γιατί πρέπει.

Ο Έλληνας κόουτς διανύει τον τρίτο μήνα της φυτείας του και η αλήθεια είναι ότι οι επιδόσεις του στον πάγκο δεν έχουν συγκινήσει το σύνολο των φιλάθλων. Θα έπρεπε όμως?
Ας τα βάλουμε όλα με τη σειρά. Το καλοκαίρι είχαμε προπονητή. Ο Μιλόγεβιτς προετοίμασε μία ομάδα που ουσιαστικά ήταν η παλιά καθώς όλοι οι παίκτες (και ήταν πολλοί για να μη ξεχνάμε) ήρθαν στο τέλος. Το τελικό συμπέρασμα σε αυτό λοιπόν ήταν ότι δεν προετοίμασε ουσιαστικά καμία ομάδα.  Σίγουρα απογοητευτικέ, σίγουρα δεν ήταν αυτό που περίμενε και τελικά δε θα μάθουμε και ποτέ τι πραγματικά συνέβη μεταξύ αυτού και της διοίκησης. Τουλάχιστον όχι ακόμα.
Και ήρθε ο Γιαννίκης.
Έλληνας, από τη καλύτερη προπονητική σχολή και με ξένη νοοτροπία. Από εμπειρία? Τίποτα σημαντικό εκτός από τα πολλή καλά δήγματα γραφής στον ΠΑΣ. Ήταν και στα υπόψη από νωρίτερα ως γνωστόν.
Τι έχει δείξει ως τώρα τελικά? Σχεδόν τα ίδια και ίσως ελάχιστα καλύτερα σε σχέση με τον Μίλο. Ποιος ευθύνεται όμως για αυτό καθώς σε αυτή τη χώρα έχουμε μάθει να ρίχνουμε πρώτα το ανάθεμα στον προπονητή και έπειτα σε όλα τα άλλα.
Ο κόουτς που δυστυχώς δεν λέγεται Γιαννίκοβιτς αλλά Γιαννίκης και φέρει το στίγμα του Έλληνα στη πλάτη του που ουσιαστικά είναι και στόχος για να βάλει ο κάθε πικραμένος, προσπαθεί να παίξει ένα ποδόσφαιρο που όμως οι παίκτες που έχει στη διάθεση του ΔΕΝ το υποστηρίζουν. Προσπαθεί να τους βάλει και φαίνεται από τις κινήσεις του και τα λόγια του όλη την ώρα μα ΔΕΝ! Φταίει λοιπόν αυτός?
Ρωτήθηκε έστω και για έναν? Εκείνος τους βρήκε εκεί. Τους προπόνησε και προετοίμασε το καλοκαίρι προκειμένου να παρουσιαστούν όπως εκείνος θέλει και σαν τακτική αλλά και σαν φυσική κατάσταση όσο αφορά τις αντοχές τους? Φυσικά και όχι. Πιστεύω μάλιστα ότι αν τον ρωτούσες θα τους είχε ξηλώσει σχεδόν όλους καθώς κανένας τους σχεδόν δεν ανταποκρίνεται στα ζητούμενα του.
Φταίει εκείνος που η άμυνα της ομάδας μπάζει από παντού? Φταίει εκείνος που δεν έχουμε κεντρικά χαφ και παλεύει με αλχημείες? Ναι, μεσοεπιθετικά η ομάδα έχει πολλά προσόντα μα και αυτά χάνονται στη πορεία καθώς δεν υπάρχει τίποτα από πίσω για να τα υποστηρίξει.
Πράγματα που τα είδαμε από το πρώτο παιχνίδι με τον Μιλόγεβιτς στο πάγκο δηλαδή.
Οπότε η διοίκηση της ομάδας έκανε το αυτονόητο. Ανανέωσε τη ρήτρα του συμβολαίου και το έκανε μάλιστα μετά την οικτρή εικόνα που παρουσιάσαμε με τον ΟΦΗ.  Με αυτό το τρόπο λοιπόν μας δείχνει δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι εμπιστεύεται τον ίδιο τον κόουτς καθώς και εκείνος σίγουρα έχει χαλαστεί ψυχολογικά με τις τελευταίες εικόνες που παρουσιάζει. Το αμέσως επόμενο σε συνδυασμό και με το επικείμενο άνοιγμα της αγοράς του Γενάρη είναι ότι θα τον στηρίξει σίγουρα (τουλάχιστον έτσι αναφέρεται επίσημα) με τον κεντρικό χαφ που του λείπει και ελπίζουμε και με μία ακόμα σοβαρή προσθήκη στην άμυνα.
Θα γίνει? Είναι αλήθεια ότι αυτή τη περίοδο δύσκολα βρίσκεις καλούς παίκτες. Καμία σχέση με την καλοκαιρινή. Βρίσκεις όμως και ειδικά αν αποφασίσεις να σκάσεις πέντε φράγκα παραπάνω.  
Από την αρχή λέγαμε ότι η ομάδα φέτος φτιάχνεται. Λέγαμε ότι θέλουμε λίγη ακόμα ενίσχυση τον Ιανουάριο και το καλοκαίρι να γίνει το σωστό ξεδιάλεγμα και να έρθει ότι επιπλέον θα μας λείπει προκειμένου να μπούμε στην Αγιά Σοφιά πλήρεις.  Λέγαμε ότι η ομάδα φτιάχνεται και ότι αν θέλαμε να είμαστε ψηλά και γιατί όχι, ακόμα και διεκδικητές, όπως σχεδόν ήμασταν θα θέλαμε και να μας βοηθάνε λίγο και οι συνθήκες για να φέρουν και τα αποτελέσματα. Χαμογελάσαμε λίγο μα τελικά η διαφορά από τον ΟΣΦΠ έφτασε στους 11 και αυτό δεν καλύπτεται πλέον. Όσες γκέλες και να κάνουν δεν πρόκειται να φτάσουμε στο μαγικό 6 καθώς και εμείς θα κάνουμε και άλλες.
Και είναι φυσιολογικό.
Η ομάδα είναι νέα και είναι λειψή. Και χωρίς σωστή προετοιμασία προφανώς είναι και ασύνδετη. Να γίνουν οι αποχωρίσεις που πρέπει το καλοκαίρι, να γίνουν και οι απαραίτητες προσθήκες επίσης και σύμφωνα πάντα με την γνώμη ΚΑΙ του κόουτς και τότε και αφού γίνει και η καλοκαιρινή προετοιμασία ΤΟΥ και όπως ΕΚΕΙΝΟΣ τη θέλει, τότε μπορούμε να δούμε πιστεύω έργο.
Και η ανανέωση δείχνει την ίδια πίστη και από τη διοίκηση και αυτό από μόνο του είναι και μία τονωτική ένεση προς τον ίδιο.
Pennie
Manito - Coffee & Food
Metaforce
Crocodilino
Shotokan Bikas
Follow Us Instragram