Και κάπως έτσι ζούμε ωραίες στιγμές στον πλανήτη ΑΕΚ. Αν μη τι άλλο αυτή η ομάδα δεν μας αφήνει ποτέ να ησυχάσουμε, να ξεκουραστούμε και ως είθισται τα τελευταία χρόνια ακόμα και να χαμογελάσουμε. Εν μέσο πλέι οφ και με αλλαγές στην εσωτερική οργάνωση της ομάδας που πάσχει ψάχνουμε για τον καινούργιο προπονητή αφήνοντας την επιλογή αυτή σε όσους ουσιαστικά μας έφεραν σε αυτή τη θέση…. Οκ, το έχει αναλάβει ο ίδιος ο πρόεδρος αλλά και αυτός κοιτάει ότι του φέρνουν.
Έχουμε λοιπόν αρκετές επιλογές,… έχουμε?
Ήρθε μια βόλτα από εδώ και ο Ματίας Αλμέιδα. Μία διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με Πελεγκρίνο και Ντι Φραντσέσκο και σίγουρα καμία σχέση με την άπιαστη του Γκαρσία.
Και σηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων. Αλήθεια?
Θα πω κάτι που έχω νομίζω αναφέρει και στο παρελθόν. Οι 300 χοντρικά που τα σπάνε διαχρονικά στα γήπεδα, καταστρέφοντας το παιχνίδι για τους χιλιάδες υπόλοιπους υγιείς φιλάθλους, ανεξαρτήτως πάντα ομάδας, έχουν την τιμητική τους και στα social. Κάποτε αναφερόμασταν στα τρολ χαριτολογώντας και ενίοτε γελώντας με διάφορες προσπάθειες τους μα πλέον η κατάσταση έχει ξεφύγει. Υπάρχει πλέον ένα ποσοστό εξίσου ατόμων με πολλαπλούς λογαριασμούς που γράφουν σε διαφορετικά μέσα είτε αθλητικού περιεχομένου είτε οτιδήποτε άλλου και ακολουθώντας την πολιτική του λέγε – λέγε όλο και κάτι θα μείνει. Αυτό φυσικά για όσους κάθονται και ασχολούνται με τα γραφόμενα τους.
Και εδώ είναι που σηκώθηκε μία θύελλα αντιδράσεων όπως προανέφερα και η οποία μόνο για πραγματική δεν μοιάζει. Ναι, έχουμε ταλαιπωρηθεί τα τελευταία χρόνια και έχουμε βουτήξει τα μάτια μας σε κολλύρια και τον εγκέφαλο μας σε ηρεμιστικά ενίοτε μα ο πολλής κόσμος βλέπει και τις σταθερά σωστές κινήσεις που βαδίζει ταυτόχρονα η ομάδα σαν ΠΑΕ και όλα τα θετικά συνακόλουθα. Ναι, τα μπετά δεν παίρνουν πρωτάθλημα μα μέχρι τώρα δεν είχαμε ούτε αυτά. Ούτε γραφεία. Ούτε προπονητικό. Πόσο μάλλον δεύτερο γήπεδο καθώς και πολλά άλλα.
Πλέον φέτος θα μπούμε μέσα στο δικό μας στολίδι και φέτος το καλοκαίρι θα πρέπει να δούμε τις αλλαγές που επιβάλλονται. Ξεκινώντας με τον προπονητή. Επίσης μην ξεχνάμε τις περσινές μεταγραφές. Κάποιες βγήκαν και χάθηκαν μέσα στο συνονθύλευμα που δημιουργήθηκε στην πορεία ως ομάδα και κάποιες εξαρχής όχι. Οπότε ναι, ο νέος προπονητής καλώς να έρθει άμεσα προκειμένου να έχει τον πρώτο λόγο του τι θα κρατήσει, τι θα πετάξει, τι θα ανεβάσει από την Β ομάδα και τι θα ζητήσει τέλος επιπλέον. Ειδικά για το τελευταίο οι περισσότεροι γνωρίζουμε και μάλιστα από πέρυσι. Απλά πέρυσι το καλοκαίρι δε γκρινιάζαμε πολύ καθώς έγιναν κινήσεις και μάλιστα παραπάνω από όσες περιμέναμε.
Οπότε επιστροφή στη προπονητολογία.
Μέχρι στιγμής ο εκλεκτός που μαζεύει τους περισσότερους ψήφους μοιάζει να είναι ο Αλμέιδα. Και ο κόσμος στα social λέει τα δικά του. Αλήθεια? Θα κάτσω να διαβάσω τι γράφει κάποιος που θεωρεί ακόμα και τα κορδόνια του Αραούχο ότι είναι δεμένα με λάθος τρόπο? Σε τέτοια άτομα αναφέρομαι. Φυσικά υπάρχουν και αυτοί που έχουν έγκυρες επιφυλάξεις και λογικές όπως και το σύνολο του πληθυσμού καθώς ναι όλοι τον ξέραμε ως ένα πολύ καλό παίκτη μα πόσοι τον ξέρουμε ως προπονητή? Αλήθεια όμως πόσοι γνωρίζουμε και το πρωτάθλημα στην απέναντι όχθη και δεν αναφέρομαι στο αμερικάνικο, όπου οι περγαμηνές του είναι πραγματικές και καλές? Σίγουρα ξέρουμε ότι στο Μεξικό η μπάλα που παίζεται είναι αρκετά ανώτερη από αυτό το πράγμα που βλέπουμε εμείς στη σούπερ λίγδα όπως χαριτολογώντας αναφέρουμε το δικό μας (και δεν απέχει από την πραγματικότητα η έκφραση αυτή ιδιαίτερα). Αυτό σημαίνει ότι κάτι έκανε σωστά. Επίσης εκεί τον λάτρεψαν που σημαίνει ότι κάτι έκανε όντως σωστά. Μη ξεχνάμε ότι είναι Αργεντίνος, με ότι αυτό συνεπάγεται για τον Σέρχιο που έχουμε σχεδόν καταφέρει να τον ξενερώσουμε και εκείνον όπως επίσης και για τις πόρτες που πιθανότατα θα μας ανοίξει ο ίδιος στην εκεί αγορά καθώς το δικό μας σκάουτιν είναι λίαν επιεικώς για τα,… δεν εκφράζομαι,…. Επίσης βάζουμε στη πλάστιγγα το ότι δείχνει διακαώς ένα πάθος να έρθει να δουλέψει Ευρώπη και προφανώς να αφήσει κάποιο έργο και να φανεί.Κλείνοντας να πούμε ότι είναι σαν προσωπικότητα αρκετά τσαμπουκαλίδικη που δε σηκώνει και πολλά -πολλά και αυτό από μόνο του χρειάζεται για να στρώσει τα διαλυμένα μας αποδυτήρια. Μπορεί όμως και να τινάξει από νωρίς τη σχέση του με τη διοίκηση. Όλα είναι πάνω στο ίδιο τραπέζι και όλα αυτά μας δείχνουν ότι αν πάμε σε αυτή τη λύση θα είναι ένα ρίσκο μεν μα ζυγίζοντας τις προς το παρόν τις λοιπές επιλογές, ένα αποδεκτό ρίσκο μιας και ρίσκο αποτελούν επίσης και τα υπόλοιπα ονόματα που ακούμε ως μνηστήρες. Άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο.
Εκτός και αν πει αύριο το οκ ο Γκαρσία οπότε με τα χίλια και δαγκωτό…
