Τα ακόλουθα δεν αφορούν την ομάδα μας αποκλειστικά. Βασικά αφορούν όλες τις μεγάλες ΠΑΕ αν και το φαινόμενο δεν είναι αποκλειστικά και πάλι δικό τους. Το φαινόμενο απαντάτε και στις ποιο χαμηλές κατηγορίες, ακόμα και στα τοπικά… όμως ο μεγάλος χαμός αφορά τις μεγάλες ΠΑΕ,…
Ας πιάσουμε όμως πρώτα τα του οίκου μας και πριν από όλα με μια χαρούμενη μίνι ανάλυση.
Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια φαίνεται να παρακολουθούμε επιτέλους ένα ενδιαφέρον πρωτάθλημα και με τέσσερις στην πραγματικότητα διεκδικητές. Δεν χρυσώνουμε το χάπι σε κανέναν καθώς όλοι είναι κοντά και έχουμε πλέι οφ,... Αν το αποτέλεσμα με τον ΠΑΟ ήταν ισοπαλία ή ακόμα και ήτα (ντέρμπι ήταν) τότε ο Παναθηναϊκός θα ξέφευγε αρκετά για να παρακολουθεί πραγματικά τους από κάτω του από θέση ισχύος, αλλά και εμείς απλά φροντίσαμε να κάνουμε το αυτονόητο. Με την προσαρμοστικότητα που έδειξε ο κόουτς παίξαμε όχι το δικό μας παιχνίδι μα το δικό τους και πιάνοντας τους απροετοίμαστους πλησιάσαμε σε απόσταση βολής. Όμως καθώς και ο Ολυμπιακός αλλά και ο ΠΑΟΚ έχουν κερδίσει έδαφος, οι επόμενες αγωνιστικές θα δείξουν τις πιθανότητες της κάθε ομάδας για το πρωτάθλημα. Μας απασχολεί? Δε θα το έλεγα. Κάθε υγιής φίλαθλος της ομάδας χαίρεται πλέον για το πως έχει εξελιχθεί το 22 και έχει μπει το 23. Με το γήπεδο, τους παίκτες και το προπονητικό τιμ. Χαίρεται που έχουμε βρει έναν προπονητή που ξέρει τι θέλει και ξέρει να το δείχνει εξελίσσοντας μέρα με τη μέρα την ομάδα του. Αυτό είδε φυσικά και ο Μελ και φαντάζομαι ανανέωσε το συμβόλαιο μέχρι το 28 πιστεύοντας ίσως ότι έχουμε βρει τον νέο Μπάγιεβιτς. Και ορθά έπραξε! Και κάθε υγιής φίλαθλος χάρηκε και με αυτό. Όπως και κάθε υγιής οπαδός.
Υπάρχουν όμως και οι κοπρίτες.
Οι κάφροι που το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να δημιουργούν πρόβλημα στην ομάδα τους με όλα τα πρόστιμα και τους κεκλισμένων των θυρών από ποινές. Ξεκινάμε από τα βασικά και ορθολογικά. Αυτά όλα είναι χρήματα που χάνει η κάθε ΠΑΕ και τα οποία φεύγουν από τον κουμπαρά της ομάδας ανεβάζοντας τα έξοδα και μειώνοντας τα έσοδα κλπ κλπ.. αλλά μετά θέλουν και μεταγραφές οι συγκεκριμένοι,… μπα.. δε το νομίζω. Καθώς μιλάμε κυρίως για αμούστακα παιδιά που πάνε για να ξεσπάσουν δίχως ενδιαφέρον για την ομάδα παρά μόνο εικονικό.
Μπήκαμε επιτέλους στο δικό μας σπίτι μετά από τόσα χρόνια και ναι, τα διαρκείας ήταν ακριβά μα δόθηκαν αέρα και θα ξαναδοθούν με την εικόνα που παρουσιάζει και η ομάδα πλέον. Ο φίλαθλος ΑΕΚτζής όμως πάει να κάτσει στο χρυσοπληρωμένο καρεκλάκι του μόνο και μόνο για να βρει κάποιον τσαμπατζή στη θέση του να του πουλάει τσαμπουκά. Και η άσχημη εικόνα συνεχίζετε και στις θύρες των οργανωμένων με καρεκλάκια σπασμένα και λερωμένα. Οι τοίχοι,… κατουρημένοι.,.. αν είναι δυνατόν,… και τέλος, έχουμε και αυτή την εκπληκτική ατμόσφαιρα που δημιουργούν τα καπνογόνα καθώς και τις κροτίδες.
Και με το τέλος της πρόσφατης αγωνιστικής θρηνήσαμε και ανθρώπινες πλέον.
Μπας όμως και αυτοί που ανάβουν τα καπνογόνα και πετάνε τις κροτίδες να συγκινήθηκαν? Να σκέφτηκαν ότι έβαλαν και το δικό τους λιθαράκι στο τελικό αποτέλεσμα? Χέστηκαν!
Και πως ξεκινάει όλο αυτό? Στα τουρνικέ ο έλεγχος είναι για κλάματα καθώς ο εκάστοτε μεροκαματιάρης φύλακας φυσικά και δεν θα κάτσει να παίξει με τη ζωή του απέναντι στα άσβερκα παλικάρια της φακής που θέλουν και θα κάνουν τη «μπούκα» τους. Ξέρετε για ποιους μιλάμε, αυτούς που ξέρουν να το παίζουν μάγκες μόνο όταν κυκλοφορούν σε κοπάδια. Αυτούς που στο σύνολο τους είναι αδούλευτα στο μυαλό πιτσιρίκια. Κατευθυνόμενα από κάποιους και κάποιες πηγές όπως πάντα διαχρονικά. Αυτούς που την έχουν δει τώρα «κάπως» με τους αντίστοιχα συνομήλικους τους αστυνομικούς που μόλις κυκλοφόρησαν και αυτοί έξω από τις σχολές. Που θα πάμε λοιπόν για τσαμπουκά? Θα ξεκινήσουμε από την υπογειοποίηση,... θα πετάξουμε καμιά πέτρα,.. ε,.. θα μας πετάξουν και αυτοί δακρυγόνα. Έτσι πρέπει,…
Δακρυγόνα,.. μέσα στην πόλη. Δίπλα στις καφετέριες και τα μαγαζιά που κάθετε ο κόσμος. Οι οικογένειες με τα παιδιά τους. Στα μαγαζιά που επιτέλους είχαν χαρεί μετά από τόσα χρόνια ξηρασίας με το καινούργιο γήπεδο και τις προοπτικές που κουβαλούσε μαζί. Και αφού ολοκληρώθηκε το σόου με τα δακρυγόνα, ευγενική χορηγία της Ελληνικής αστυνομίας όπως πάντα, συνεχίστηκε το δεύτερο μέρος της παράστασης και εντός γηπέδου καθώς πλέον δεν μπορούσες να τους πεις και πολλά – πολλά μετά το δεδικασμένο με τον Ολυμπιακό.
Εδώ πρέπει να καταλάβει κάποιος ότι όταν η ομάδα μας σκοράρει έχει μια τάση να κυνηγάει στο καπάκι και το δεύτερο γκολ. Ανάβοντας τα καπνογόνα κόβεις τον ρυθμό της ίδιας σου της ομάδας. Αλλά που εγκέφαλος είπαμε για να το σκεφτούν.
Και φυσικά και κροτίδες,… πόσο εύκολο θα ήταν να το παίξουν και οι Παναθηναϊκοί όπως και οι άλλοι στο παρελθόν και ο Μπρινιόλι να έμενε κάτω,.. και να πουν,.. να ορίστε.. παίκτες κάτω,.. διακόπτετε.. βασικά αν ήταν κάποιος από τους δύο άλλους μεγάλους πιθανότατα να είχε παιχτεί έτσι το σκηνικό εδώ που τα λέμε λόγο ιστορικού και με αυτά και με αυτά να το χάνουμε στα χαρτιά, συν έξτρα βαθμολογική ποινή.. και πάει το πρωτάθλημα στα σίγουρα τότε. Όλα αυτά από έναν ηλίθιο που πέταξε μια κροτίδα.
Αλλά που να βρεθεί μυαλό να το σκεφτεί.
Όλα αυτά δεν είναι τίποτε αναλογικά με τις χαμένες ζωές. Ζωές ανθρώπων που πραγματικά αγάπησαν την ομάδα και χρυσοπλήρωσαν ένα καρεκλάκι από το υστέρημα τους μόνο και μόνο για να φύγουν μακριά μας εξαιτίας κάποιων που κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσα μας, με μοναδικό σκοπό να φθείρουν και να καταστρέφουν περιουσίες αλλά και ζωές. Η ωραία ατμόσφαιρα στο γήπεδο μπορεί να πραγματοποιηθεί και με ένα όμορφο κορεό. Με χαρτάκια αντί καπνογόνα και με συνθήματα που και αυτά δεν είναι απαραίτητο να αναφέρουν Χριστοπαναγίες.
Όπως γίνεται σε όλες τις πολιτισμένες χώρες δηλαδή.
Κάποτε οι οργανωμένοι είχαν αυστηρούς κανόνες και περιφρουρούσαν τους δικούς τους. Σε όλες τις ΠΑΕ πάντα έτσι ήταν. Από όσο φαίνεται όμως τα κόζια έχουν αλλάξει. Είτε δεν είναι σε θέση πλέον να το κάνουν είτε πολύ απλά δεν είναι δικοί τους. Τα ίδια σκηνικά βλέπεις σε όλα τα γήπεδα των μεγάλων στην Ελλάδα. Δεν τους ενδιαφέρει καν αν κερδίζει ή αν χάνει η ομάδα τους. Μόνο ο τσαμπουκάς και η καταστροφή. Από παραδίπλα σιγοντάρει και η αστυνομία με κλασσικότερο παράδειγμα τον πρόσφατο χαμό που έγινε στη Λειβαδιά, λες και έχουν υπογράψει κάποιο συμβόλαιο αναμεταξύ τους υπηρεσιών. Βλέπετε δεν έχουμε πλέον ιδιαίτερα σκηνικά στο κέντρο της Αθήνας και τα Εξάρχεια οπότε κάπου πρέπει να εκτονωθούν τα εικοσάχρονα που έχουν φάει τη ζωή με το κουτάλι και έχουν άποψη για τα πάντα και για όλους. Που το παίζουν Αναρχία ενώ ανάθεμα και αν γνωρίζουν καν τι σημαίνει ο όρος όταν, οι περισσότεροι από αυτούς, πάνε το βράδυ σπίτι και τα βρίσκουν όλα έτοιμα. Όμως πάντα έτσι δεν ήταν? Για ποιο λόγο να έχουμε τώρα κάτι διαφορετικό.
Και πέρα από τις ευθύνες των οργανωμένων, που αν μη τι άλλο αποτελούν το στρατό της κάθε ΠΑΕ, οι τελευταίες τι κάνουν για αυτό?
Ας πιάσουμε για παράδειγμα ξανά το δικό μας γήπεδο. Ένα καινούργιο στολίδι που πέρασε από χίλια κύματα και κόστισε πολλά μέχρι να γίνει. Γήπεδο υπερσύγχρονο. Κάμερες παντού. Οι θέσεις στα καθίσματα είναι αριθμημένες. Τα διαρκείας είναι ονομαστικά. ΠΟΣΟ δύσκολο είναι να εντοπίσεις τους πενήντα με εκατό κάφρους που σου κάνουν βρε Τίγρη κάθε φορά τη ζημιά? Πιθανότατα αν ψάξεις σε φωτογραφίες και βίντεο της αστυνομίας να τους βρεις και σε άλλα σκηνικά όπως σε επεισόδια εκτός γηπέδου καθώς για αυτό υπάρχουν και το ξέρεις! Αυτός ειδικά που πέταξε την κροτίδα μέσα πόσο δύσκολο είναι να εντοπιστεί και να του κοπεί δια βίου η είσοδος όπως κάνουν στην Αγγλία για παράδειγμα. Δύσκολο είναι, στα κρίσιμα παιχνίδια ειδικά να υπάρχει μια πρώτη ζώνη ελέγχου με πραγματικούς σεκιούριτι ακόμα και με τις ευλογίες των πραγματικών οργανωμένων που αν θες τους μαντρώνεις όπως εσύ κανονίζεις καθώς μπορείς και το ξέρουμε όλοι? Να μην περνάει τίποτα μέσα παρά μόνο κομμένα χαρτάκια στην χειρότερη? Και βασικά όχι μόνο στα κρίσιμα αλλά ακόμα και στα ποιο απλά καθώς οι κάφροι είναι κάφροι και θα την βρούνε την ευκαιρία τους και το γνωρίζεις καλά καθώς είσαι από τους ποιο παλιούς στον χώρο. Και κάνοντας μια γρήγορη βόλτα στα σόσιαλ βλέπεις το σκηνικό να αναπαράγετε και εκεί. Βλέπεις άτομα να γράφουν πως είναι το σπίτι τους και ότι δικαιούνται να μπαίνουν μέσα τσάμπα,.. και το πιστεύουν! Και να μην αναφέρω άλλα και άλλα που γράφουν,…
Και όπως είπε και ο Ντέμης, αν δεν θέλουν οι ομάδες δεν περνάνε καπνογόνα και σε κατοικημένη περιοχή δεν ρίχνεις δακρυγόνα.
Κλείνοντας λοιπόν ξαναλέμε.
Το γήπεδο μας είναι σύγχρονο με εκπληκτική ακουστική. Με χαρτάκια και φωνή έχεις κάνει την καλύτερη ατμόσφαιρα. Δεν χρειάζεται ΤΙΠΟΤΑ παραπάνω. Τα καπνογόνα στερούν την παρουσία των ποιο ευάλωτων ηλικιακά ομάδων και φάνηκε με τα πρόσφατα αποτελέσματα επίσης καθώς όλα παίζουν τον ρόλο τους στην υγεία ενός ανθρώπου και μάλιστα ηλικιωμένου. Με χαρτάκια και φωνή και να μπορούμε να πάρουμε και τους γονείς μας αλλά και τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας μαζί καθώς η ομάδα δεν ανήκει στους 100 τσαμπατζήδες κάφρους που την έχουν δει επανάσταση. Η ομάδα ανήκει σε όλους μας. Και η ΠΑΕ έχει τον πρώτο λόγο και την υποχρέωση να την προστατεύσει από τα στοιχεία που καταστρέφουν τις Κυριακές μας. Εμείς με τη σειρά μας θα πράξουμε αναλόγως με τις δικές μας υποχρεώσεις. Το σπίτι μας και τα μάτια μας λοιπόν και μακριά οι κοπρίτες από μας.
Υ.Γ.
Ο Ματίας υπέγραψε μέχρι το 2028 γιατί και αυτός αλλά και όλο το τιμ του βλέπει στην ΑΕΚ ένα δεύτερο σπίτι και ένα κλίμα που πραγματικά τους ταιριάζει. Εμείς με τη σειρά μας βλέπουμε κάτι που είχαμε στερηθεί για πολλά χρόνια. Στο χέρι μας είναι ακόμα και όταν έρθουν οι στραβές, που θα έρθουν ξανά όπως και πρόσφατα, να τον στηρίξουμε όσο χρειάζεται προκειμένου να συνεχίσει το έργο του. With Matias we trust και καλά ψησίματα μερακλή μου!
