Πάει και αυτό,.. τελείωσε. Τελείωσε με τον ομορφότερο τρόπο. Τελείωσε με τρόπο μαγικό που μόνο στα ομορφότερα όνειρα μας θα μπορούσε να τον δούμε. Και δεν αναφέρομαι στη τεσσάρα με την οποία κλείσαμε το πρωτάθλημα καθώς ο Βόλος δεν είχε καμία ελπίδα απέναντι στην ομάδα του Ματίας και δε το γράφω υποτιμητικά φυσικά.

Η ομάδα του Αλμέιδα έπαιξε στη τελευταία αγωνιστική όπως ακριβώς μας είχε συνηθίσει. Το αποτέλεσμα ήταν το αναμενόμενο. Ένα κερασάκι στη τούρτα για να κλείσει η μαγικά και να ακολουθήσει η απονομή του ποιο μάγκικου και ανταγωνιστικού πρωταθλήματος των τελευταίων ετών.

Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή θα αναφέρω ότι έχω αναφέρει επανειλημμένα και πολλές φορές και στο παρελθόν. Φέτος ελπίζαμε να μπούμε στο σπίτι μας. φέτος ελπίζαμε να φτιάξουμε ομάδα για του χρόνου. Φέτος ελπίζαμε να βγούμε στο καλύτερο δυνατό λανσάρισμα στην Ευρώπη.

Και ναι, μπήκαμε στο σπίτι μας.

Και ναι, φτιάξαμε ομάδα και μάλιστα νωρίτερα από το αναμενόμενο. Όχι 100%, μα και πάλι και στο 60% - 70% που θεωρητικά είναι τώρα και παρόλα αυτά να μη βλέπουμε τους αντιπάλους μας σε επίπεδο πρέσιν, φυσικής κατάστασης και ποιότητας σε αυτό που ακολουθεί στο χορτάρι.

Και ναι, πετύχαμε για αρχή το πρώτο στόχο. Μία από τις δύο κορυφαίες θέσης που σε βγάζουν στα αστέρια.

Και ναι, πετύχαμε και τον επόμενο στόχο που ούτε καν τον ονειρευόμασταν για αρχή. Το Πρωτάθλημα και ταυτόχρονα και το καλύτερο λανσάρισμα στα αστέρια που αυτό μας δίνει.

Και τι έχει απομείνει? Το κύπελο για να πάρουμε το double μετά από πολλά χρόνια και μια καλή πορεία στην Ευρώπη που έτσι όπως δείχνουν τα πράγματα την έχουμε σχεδόν δεδομένη.

Δεδομένη καθώς ο Ματίας Αλμέιδα απέδειξε μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο και με όσα έχει έως τώρα προσφέρει ότι μπορεί να μας προσφέρει και αυτό.

Υ.Γ.

Ο Πρόεδρος μίλησε. Με το γήπεδο ήρθαμε. Καλώς μας δεχτήκατε!